مقایسه چیلر جذبی و چیلر تراکمی

در دنیای تهویه مطبوع، چیلرها نقش حیاتی در خنک‌سازی فضاهای بزرگ و صنعتی ایفا می‌کنند. این دستگاه‌ها با حذف گرما از محیط، شرایط آسایش را فراهم می‌آورند. در میان انواع مختلف چیلرها، دو نوع اصلی و پرکاربرد وجود دارد: چیلر جذبی و چیلر تراکمی. هر دو این سیستم‌ها به منظور تولید آب سرد برای سیستم‌های تهویه مطبوع یا فرآیندهای صنعتی به کار می‌روند، اما رویکردها، مکانیزم‌ها و در نتیجه مزایا و معایب کاملاً متفاوتی دارند. درک تفاوت چیلر جذبی و تراکمی برای انتخاب بهینه‌ترین سیستم متناسب با نیازهای یک پروژه، ضروری است. این مقاله به مقایسه‌ جامع این دو فناوری می‌پردازد و به شما کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری آگاهانه‌ای داشته باشید.

مقایسه ضریب عملکرد (COP) چیلر جذبی و چیلر تراکمی

ضریب عملکرد (COP) یکی از مهم‌ترین معیارهای ارزیابی کارایی هر سیستم خنک‌کننده است که نشان‌دهنده نسبت توان سرمایشی تولید شده به توان مصرفی ورودی است. 

چیلر تراکمی، که بر مبنای سیکل تبرید فشرده‌سازی بخار کار می‌کند، عموماً دارای COP بالاتری نسبت به چیلرهای جذبی است. این چیلرها برای عملکرد خود به انرژی الکتریکی نیاز دارند تا کمپرسور را به حرکت درآورند. یک چیلر تراکمی مدرن و با کیفیت بالا می‌تواند به COPهایی بین 3 تا 6 یا حتی بیشتر دست یابد. این به معنای آن است که به ازای هر واحد انرژی الکتریکی مصرفی، 3 تا 6 واحد انرژی سرمایشی تولید می‌کند. این بازدهی بالا، چیلر تراکمی و جذبی را در زمینه مصرف برق در موقعیت متفاوتی قرار می‌دهد. بازدهی بالای چیلر تراکمی عمدتاً به دلیل بهره‌وری بالای کمپرسورهای امروزی و انتقال حرارت مؤثر در اواپراتور و کندانسور است. استفاده از مبردها با خواص ترمودینامیکی مناسب نیز در افزایش COP چیلرهای تراکمی مؤثر است.

در مقابل، چیلر جذبی بر اساس سیکل تبرید جذبی عمل می‌کند و به جای کمپرسور مکانیکی، از یک منبع حرارتی (مانند آب گرم، بخار، یا گازهای داغ اگزوز) و یک سیال جاذب (مانند لیتیوم برماید) برای ایجاد اثر سرمایش استفاده می‌کند. COP چیلرهای جذبی به طور کلی پایین‌تر از چیلرهای تراکمی است و معمولاً در محدوده 0.6 تا 1.2 (برای چیلرهای تک اثره تا دو اثره) قرار می‌گیرد. این تفاوت چیلر تراکمی و جذبی در COP به این دلیل است که در چیلرهای جذبی، تبدیل انرژی حرارتی به سرمایش فرآیندی پیچیده‌تر و با اتلافات حرارتی بیشتری همراه است. با این حال، باید توجه داشت که انرژی ورودی به چیلرهای جذبی اغلب از منابع “ضایعاتی” یا کم‌هزینه مانند گرمای اضافی نیروگاه‌ها یا بخار مازاد در صنایع تامین می‌شود، که این امر می‌تواند مقایسه چیلر های جذبی و تراکمی را از جنبه اقتصادی پیچیده‌تر کند. بنابراین، اگرچه COP عددی چیلر جذبی پایین‌تر است، اما اگر منبع حرارتی ارزان یا رایگان باشد، هزینه عملیاتی آن می‌تواند بسیار کمتر از چیلر تراکمی با COP بالاتر باشد. در نهایت، در بحث فرق چیلر جذبی با تراکمی، COP تنها یک جنبه است و باید تمامی عوامل را در نظر گرفت.

تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در مصرف آب

مصرف آب یکی دیگر از فاکتورهای مهم در مقایسه چیلر های جذبی و تراکمی است، به خصوص در مناطقی که منابع آب محدود هستند. این تفاوت چیلر جذبی با تراکمی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه‌های عملیاتی و ملاحظات زیست‌محیطی داشته باشد.

چیلرهای تراکمی، بسته به نوع کندانسور، می‌توانند مصرف آب متفاوتی داشته باشند. چیلرهای تراکمی با کندانسور هوایی (Air-Cooled) هیچ مصرف آبی برای فرآیند خنک‌کاری کندانسور ندارند، زیرا گرما را مستقیماً به هوا دفع می‌کنند. این نوع چیلرها در مناطقی با کمبود آب یا جاهایی که دسترسی به آب خنک‌کننده دشوار است، گزینه مناسبی محسوب می‌شوند. با این حال، راندمان آنها در دماهای بالای محیط ممکن است کمی کاهش یابد. در مقابل، چیلرهای تراکمی با کندانسور آبی (Water-Cooled) برای دفع گرما از کندانسور به آب خنک‌کننده نیاز دارند. این آب معمولاً در یک برج خنک‌کننده به گردش در می‌آید و قسمتی از آن تبخیر می‌شود تا گرما را دفع کند. بنابراین، چیلرهای تراکمی با کندانسور آبی، مصرف آب قابل توجهی (معمولاً به صورت تبخیر و بلودان) دارند که باید به طور مداوم جبران شود.

از سوی دیگر، چیلرهای جذبی به طور ذاتی به برج‌های خنک‌کننده و در نتیجه مصرف آب بالایی نیاز دارند. این چیلر جذبی و چیلر تراکمی را در نقطه مقابل هم قرار می‌دهد. فرآیند جذب مبرد (آب) توسط جاذب (لیتیوم برماید) گرمازا است و این گرما باید به محیط دفع شود. این دفع گرما معمولاً از طریق کندانسور و ابزوربر (جذب‌کننده) که هر دو با آب خنک می‌شوند، صورت می‌گیرد. بنابراین، مصرف آب در چیلرهای جذبی معمولاً از چیلرهای تراکمی با کندانسور آبی نیز بیشتر است، زیرا علاوه بر گرمای دفع شده از کندانسور، گرمای جذب مبرد در ابزوربر نیز باید دفع شود. 

این مصرف آب زیاد، یکی از مهم‌ترین ملاحظات زیست‌محیطی و اقتصادی در مقایسه چیلرهای جذبی و تراکمی است، به خصوص در مناطقی که با بحران آب مواجه‌اند. برای کاهش مصرف آب در چیلرهای جذبی، می‌توان از سیستم‌های خنک‌کننده هیبریدی یا خشک استفاده کرد، اما این راهکارها معمولاً هزینه‌های اولیه و پیچیدگی سیستم را افزایش می‌دهند. این تفاوت چیلر های جذبی و تراکمی در مصرف آب، یک عامل کلیدی در طراحی سیستم‌های تهویه مطبوع پایدار است.

برای درک عمیق‌تر، پیشنهاد می‌کنیم مقاله ما را در مورد “چیلر جذبی چیست” مطالعه کنید.

مقایسه چیلر جذبی و تراکمی در مصرف انرژی

یکی از اساسی‌ترین جنبه‌های مقایسه چیلر جذبی و تراکمی، بررسی میزان و نوع مصرف انرژی آنهاست که تأثیر مستقیم بر هزینه‌های عملیاتی و ردپای کربن دارد. فرق چیلر جذبی با تراکمی در این زمینه بسیار چشمگیر است.

چیلر تراکمی، همانطور که از نامش پیداست، برای فشرده‌سازی مبرد از یک کمپرسور استفاده می‌کند که این کمپرسورها عمدتاً با انرژی الکتریکی کار می‌کنند. مصرف برق در چیلرهای تراکمی می‌تواند بسیار زیاد باشد، به خصوص در ساعات اوج مصرف (پیک) که تعرفه‌های برق بالاتر است. این مصرف بالای برق، در بلندمدت می‌تواند هزینه‌های عملیاتی قابل توجهی را به همراه داشته باشد. با این حال، پیشرفت‌های اخیر در فناوری کمپرسورها (مانند کمپرسورهای اسکرو و سانتریفیوژ با درایو سرعت متغیر VSD) به طور قابل توجهی راندمان مصرف انرژی در چیلرهای تراکمی را بهبود بخشیده‌اند. استفاده از این تکنولوژی‌ها می‌تواند به کاهش مصرف سوخت غیرمستقیم (از طریق کاهش نیاز به تولید برق بیشتر) کمک کند. همچنین، در صورت وجود تعرفه‌های برق مناسب در ساعات غیر اوج، می‌توان با برنامه‌ریزی هوشمندانه، هزینه‌های انرژی را کاهش داد.

در مقابل، چیلر جذبی به جای برق، عمدتاً از انرژی حرارتی برای کارکرد خود استفاده می‌کند. این انرژی حرارتی می‌تواند از منابع مختلفی مانند بخار، آب گرم، گاز طبیعی (به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از طریق احتراق)، یا حتی گرمای اتلافی فرآیندهای صنعتی تامین شود. این تفاوت چیلر تراکمی و جذبی، آنها را برای سناریوهای مختلفی ایده‌آل می‌کند. برای مثال، صنایعی که دارای بخار مازاد یا گرمای اتلافی هستند، می‌توانند با استفاده از چیلرهای جذبی، این انرژی را به سرمایش مفید تبدیل کنند و هزینه‌های انرژی خود را به شدت کاهش دهند. 

در برخی موارد، حتی می‌توان از موتور برق برای تولید برق و سپس از گرمای اتلافی موتور برق برای راه‌اندازی چیلر جذبی استفاده کرد که به این سیستم‌ها “سیستم‌های ترکیبی تولید همزمان برق و حرارت” (CHP) یا “سرمایش و گرمایش و برق” (CCHP) گفته می‌شود. این رویکرد بهینه‌سازی انرژی، چیلر جذبی یا تراکمی را در بحث پایداری و استفاده از منابع تجدیدپذیر یا ضایعاتی، در جایگاه برتری قرار می‌دهد. در مجموع، در حالی که چیلرهای تراکمی به برق با کیفیت بالا نیاز دارند، چیلرهای جذبی می‌توانند از منابع حرارتی با کیفیت پایین‌تر و ارزان‌تر بهره ببرند، که این تفاوت چیلر جذبی و تراکمی، در انتخاب نهایی بسیار مهم است.

فرق چیلر جذبی با تراکمی در هزینه‌های خرید، سرویس و نگهداری

وقتی صحبت از سرمایه‌گذاری در یک سیستم تهویه مطبوع بزرگ می‌شود، هزینه‌های اولیه (خرید) و هزینه‌های جاری (سرویس و نگهداری) از اهمیت بالایی برخوردارند. مقایسه چیلر جذبی و تراکمی از این منظر، دیدگاهی جامع به هزینه‌های طول عمر سیستم می‌دهد.

در مورد هزینه‌های خرید اولیه، به طور کلی، چیلرهای جذبی قیمت خرید بالاتری نسبت به چیلرهای تراکمی با ظرفیت مشابه دارند. این تفاوت چیلر جذبی با تراکمی به دلیل پیچیدگی بیشتر طراحی و ساخت چیلرهای جذبی، نیاز به متریال‌های خاص‌تر (مانند فولاد ضد زنگ برای مقاومت در برابر لیتیوم برماید) و فرآیندهای تولید پیچیده‌تر است. همچنین، در چیلرهای جذبی، سیستم‌های کنترل و ایمنی پیشرفته‌تری برای مدیریت خلاء و جلوگیری از کریستالیزاسیون نیاز است که به هزینه‌های اولیه می‌افزاید. برای مقایسه دقیق‌تر، باید توجه داشت که چیلرهای جذبی ممکن است به زیرساخت‌های خاصی برای تامین منبع حرارتی (مانند دیگ بخار یا خطوط گاز) نیاز داشته باشند که این نیز به هزینه‌های اولیه اضافه می‌کند.

در بحث هزینه‌های سرویس و نگهداری، چیلر تراکمی و جذبی هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. چیلرهای تراکمی به دلیل داشتن قطعات متحرک بیشتر، مانند کمپرسور، پمپ‌های مبرد و فن‌ها، نیاز به نگهداری منظم و تعویض قطعات مصرفی بیشتری دارند. سرویس‌های دوره‌ای شامل بررسی سطح روغن کمپرسور، تعویض فیلترها، تنظیم تسمه‌ها (در صورت وجود) و بررسی شارژ مبرد است. هزینه تعمیرات کمپرسور، در صورت خرابی، می‌تواند بسیار بالا باشد. اما در چیلرهای جذبی، به دلیل عدم وجود قطعات متحرک اصلی مانند کمپرسور (به جز پمپ‌های کوچک محلول و مبرد)، لرزش و سایش مکانیکی بسیار کمتر است. این تفاوت چیلر جذبی و تراکمی باعث می‌شود که هزینه‌های نگهداری مکانیکی در چیلرهای جذبی پایین‌تر باشد. 

با این حال، چیلرهای جذبی به نگهداری تخصصی‌تری در زمینه حفظ خلاء سیستم، بررسی کیفیت محلول لیتیوم برماید و جلوگیری از خوردگی نیاز دارند. نشت‌های کوچک در سیستم خلاء می‌تواند باعث ورود هوا و کاهش شدید راندمان یا حتی توقف کارکرد شود. همچنین، در صورت کریستالیزاسیون محلول، فرآیند رفع آن می‌تواند زمان‌بر و پرهزینه باشد. بنابراین، در حالی که هزینه‌های مکانیکی چیلرهای جذبی کمتر است، هزینه‌های مرتبط با حفظ وضعیت شیمیایی و خلاء سیستم ممکن است بالا باشد. در مجموع، مقایسه چیلرهای جذبی و تراکمی در هزینه‌ها نشان می‌دهد که باید نگاهی بلندمدت به Total Cost of Ownership (TCO) داشت.

تفاوت طول عمر مفید چیلر جذبی و تراکمی

طول عمر مفید یک معیار حیاتی در ارزیابی بازگشت سرمایه و پایداری یک سیستم است. تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در این جنبه نیز قابل توجه است.

چیلر تراکمی، به دلیل وجود قطعات متحرک متعدد و تحت فشار بالا (مانند کمپرسور)، به طور کلی طول عمر مفید کمتری نسبت به چیلرهای جذبی دارد. عمر متوسط یک چیلر تراکمی معمولاً بین 15 تا 20 سال تخمین زده می‌شود، البته این عدد به شدت به کیفیت ساخت، برند، نحوه نگهداری، و شرایط عملیاتی بستگی دارد. کمپرسور، به عنوان قلب سیستم، بیشترین استهلاک را دارد و خرابی آن می‌تواند عمر کلی دستگاه را محدود کند. لرزش و فرسایش ناشی از حرکت قطعات مکانیکی نیز به مرور زمان به سایر اجزا آسیب می‌رساند. انجام سرویس‌های منظم و تعویض به موقع قطعات مصرفی می‌تواند به افزایش عمر چیلر تراکمی کمک کند.

در مقابل، چیلر جذبی به دلیل نداشتن قطعات متحرک اصلی و عملکرد در شرایط خلاء (که فرسایش ناشی از اکسیداسیون را کاهش می‌دهد)، معمولاً دارای طول عمر مفید بالاتری است. عمر مفید یک چیلر جذبی می‌تواند به 25 تا 30 سال یا حتی بیشتر برسد. این تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در دوام، یکی از نقاط قوت اصلی چیلرهای جذبی به شمار می‌رود. عدم وجود لرزش‌های مکانیکی شدید، استهلاک کمتری را به دنبال دارد. با این حال، طول عمر چیلر جذبی به شدت وابسته به حفظ شرایط خلاء سیستم و جلوگیری از خوردگی داخلی است. 

هرگونه نفوذ هوا یا آلودگی به سیستم می‌تواند باعث خوردگی و کاهش شدید عمر دستگاه شود. بنابراین، اگرچه ذاتاً چیلرهای جذبی بادوام‌تر هستند، اما نگهداری تخصصی و دقیق برای حفظ این دوام ضروری است. این طول عمر بیشتر می‌تواند در مقایسه چیلرهای جذبی و تراکمی، مزیت اقتصادی قابل توجهی در بلندمدت ایجاد کند، به خصوص اگر هزینه‌های اولیه بالای آن در نظر گرفته شود.

مقایسه چیلر تراکمی و جذبی در ابعاد و وزن

ابعاد و وزن دستگاه‌ها، به خصوص در پروژه‌هایی با فضای محدود یا ساختارهای با محدودیت وزن، فاکتورهای بسیار مهمی در انتخاب سیستم تهویه مطبوع هستند. تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در این بخش نیز مشخص است.

چیلرهای تراکمی، به ویژه انواع هوایی آنها، معمولاً دارای ابعاد کوچکتر و وزن کمتری نسبت به چیلرهای جذبی با ظرفیت سرمایشی مشابه هستند. این به دلیل فشرده‌تر بودن اجزا و عدم نیاز به بخش‌های بزرگ جذب‌کننده و ژنراتور است که در چیلرهای جذبی وجود دارند. چیلرهای تراکمی هوایی می‌توانند بر روی سقف یا در فضاهای کوچک‌تر نصب شوند که در مقایسه چیلرهای جذبی و تراکمی، یک مزیت برای پروژه‌های با محدودیت فضا محسوب می‌شود. چیلرهای تراکمی آبی ممکن است کمی بزرگ‌تر باشند (به دلیل نیاز به پمپ‌های آب و برج خنک‌کننده جداگانه)، اما همچنان از چیلرهای جذبی فشرده‌ترند. این ویژگی باعث می‌شود که چیلر تراکمی و جذبی از نظر فضای مورد نیاز برای نصب، دارای الزامات متفاوتی باشند.

در مقابل، چیلرهای جذبی به دلیل فرآیند پیچیده‌تر تبرید و نیاز به مبدل‌های حرارتی بزرگتر (مانند ژنراتور، ابزوربر، کندانسور و اواپراتور) که همگی باید در شرایط خلاء کار کنند، ابعاد و وزن به مراتب بزرگتری نسبت به چیلرهای تراکمی با ظرفیت مشابه دارند. به عنوان مثال، ابزوربر و ژنراتور در چیلرهای جذبی بخش‌های حجیم‌تری هستند که حجم زیادی از فضای داخلی دستگاه را اشغال می‌کنند.

 این فرق چیلر جذبی با تراکمی در ابعاد و وزن، چیلرهای جذبی را برای نصب در فضاهای محدود یا بر روی سازه‌هایی که تحمل وزن بالایی ندارند، با چالش مواجه می‌کند. حمل و نقل و نصب این دستگاه‌ها نیز به دلیل وزن و ابعاد بزرگتر، پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر است. بنابراین، در طراحی یک پروژه، فضای موجود و توانایی تحمل وزن سازه، نقش مهمی در انتخاب بین چیلر جذبی یا تراکمی ایفا می‌کند.

تفاوت سطح صدا و لرزش

سطح صدا و لرزش یک سیستم تهویه مطبوع، به خصوص در محیط‌های مسکونی، اداری یا بیمارستانی، از اهمیت بالایی برخوردار است. تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در این جنبه نیز بسیار محسوس است.

چیلرهای تراکمی، به دلیل وجود کمپرسورهای مکانیکی، فن‌ها و پمپ‌های مبرد، به طور ذاتی سطح صدا و لرزش بالاتری تولید می‌کنند. کمپرسور، به خصوص انواع پیستونی یا اسکرو، می‌تواند منبع اصلی تولید صدا و لرزش باشد. فن‌های کندانسور هوایی نیز به صدای کلی دستگاه می‌افزایند. این صدا و لرزش می‌تواند در نزدیکی مناطق حساس ایجاد مزاحمت کند و نیازمند تمهیدات خاصی برای کاهش صدا (مانند عایق‌کاری، نصب بر روی پایه‌های لرزه‌گیر) باشد. در پروژه‌هایی که آرامش صوتی اولویت دارد، مقایسه چیلرهای جذبی و تراکمی از این منظر، به نفع چیلرهای جذبی خواهد بود.

در مقابل، چیلرهای جذبی به دلیل عدم وجود کمپرسور مکانیکی و قطعات متحرک اصلی بزرگ، به طور قابل توجهی بی‌صداتر و با لرزش کمتری کار می‌کنند. تنها منابع صدای آنها پمپ‌های کوچک محلول و مبرد و فن‌های برج خنک‌کننده (در صورت استفاده از برج خنک‌کننده) هستند که صدای آنها بسیار کمتر از کمپرسورهای چیلرهای تراکمی است. این فرق چیلر جذبی با تراکمی در سطح صدا و لرزش، چیلرهای جذبی را به گزینه‌ای ایده‌آل برای بیمارستان‌ها، کتابخانه‌ها، هتل‌ها و ساختمان‌های مسکونی تبدیل می‌کند که در آنها آرامش صوتی از اهمیت بالایی برخوردار است. این ویژگی، یکی از برجسته‌ترین مزایای چیلرهای جذبی است که در تفاوت چیلر جذبی و تراکمی به وضوح دیده می‌شود.

فرق چیلر جذبی و تراکمی در حمل و نحوه نصب

حمل و نحوه نصب چیلرها نیز از جنبه‌های مهمی است که در برنامه‌ریزی و بودجه‌بندی پروژه باید به آن توجه شود. تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در این زمینه نیز قابل ملاحظه است.

چیلرهای تراکمی، به دلیل ابعاد و وزن کمتر (به خصوص انواع هوایی)، معمولاً حمل و نقل آسان‌تری دارند. آنها را می‌توان با جرثقیل‌های کوچکتر یا حتی در برخی موارد با لیفتراک جابجا کرد. نحوه نصب آنها نیز معمولاً ساده‌تر است. چیلرهای هوایی می‌توانند به صورت پکیج یونیت بر روی سقف یا در فضای باز نصب شوند و فقط نیاز به اتصال کانال‌های هوا و برق دارند. چیلرهای آبی نیز نیاز به اتصال به سیستم لوله‌کشی آب برج خنک‌کننده و پمپ‌ها دارند، اما به دلیل وزن کمتر، فونداسیون‌های مورد نیاز نیز سبک‌تر خواهند بود. این سهولت در حمل و نصب، در مقایسه چیلر جذبی و چیلر تراکمی، یک مزیت رقابتی برای چیلرهای تراکمی محسوب می‌شود.

در مقابل، چیلرهای جذبی به دلیل ابعاد و وزن بسیار بزرگتر، حمل و نقل و نصب بسیار پیچیده‌تر و پرهزینه‌تری دارند. برای جابجایی آنها معمولاً به جرثقیل‌های با ظرفیت بالا و تیم‌های متخصص نیاز است. نحوه نصب چیلرهای جذبی نیز پیچیده‌تر است. آنها معمولاً باید در فضاهای اختصاصی و بر روی فونداسیون‌های بسیار مستحکم نصب شوند تا وزن بالای آنها را تحمل کنند. علاوه بر لوله‌کشی آب سرد و برج خنک‌کننده، نیاز به لوله‌کشی بخار، آب داغ یا گاز نیز وجود دارد که پیچیدگی نصب را افزایش می‌دهد. همچنین، نیاز به ایجاد و حفظ خلاء در سیستم چیلر جذبی، فرآیند راه‌اندازی اولیه را نیز پیچیده‌تر می‌کند. این تفاوت چیلرهای جذبی و تراکمی در حمل و نصب، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر بودجه و زمان‌بندی پروژه داشته باشد و باید در مراحل اولیه طراحی به دقت بررسی شود. در مجموع، هر چند چیلر جذبی و تراکمی هر دو خنک کننده هستند، اما الزامات نصب آنها به طور چشمگیری متفاوت است.

جدول مقایسه کلی چیلر جذبی و چیلر تراکمی

برای جمع‌بندی بهتر، در جدول زیر به مقایسه چیلر جذبی و چیلر تراکمی در مهمترین جنبه‌ها می‌پردازیم:

نتیجه‌گیری: انتخاب چیلر مناسب برای پروژه شما

انتخاب بین چیلر جذبی و چیلر تراکمی به عوامل متعددی بستگی دارد و هیچ پاسخ یکتایی برای این پرسش وجود ندارد که چیلر جذبی بهتر است یا تراکمی. هر دو فناوری مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب نهایی باید با توجه به شرایط خاص پروژه، ملاحظات اقتصادی، زیست‌محیطی، و عملیاتی صورت گیرد.

در نهایت، تصمیم‌گیری باید بر اساس یک تحلیل جامع از هزینه‌های طول عمر (LCC)، در دسترس بودن منابع انرژی، محدودیت‌های مکانی، و الزامات زیست‌محیطی پروژه شما باشد. مشاوره با متخصصین تهویه مطبوع می‌تواند به شما در انتخاب سیستم ایده‌آل کمک شایانی کند. گرین پاور آماده است تا در این مسیر، شما را یاری دهد.

منابع:
https://sarmasazan.co/en/what-is-the-difference-between-absorption-and-compression-chillers/

https://getcooled.com/chillers-vapor-compression-vs-vapor-absorption/